Satu waktu 1: Perbualan antara 2 orang wanita yang bersahabat.
Wanita 1: Hang nak keluaq dengan dia ka? Hampa ada apa-apa lagi ka?
Wanita 2: Entah la akak, dia ajak pi makan jugak2. Dia dah tunggu kat bawah.
Wanita 1: Hang kata hampa dah tak dak apa2. Tapi dok keluaq juga. Kan hang kata tok dia tak suka kat hang. Dia pun tak mau nak pertahankan hang.
Wanita 2: Memang la. Bila tak nak keluar ngan dia, dia macam meragam2 tak puas hati.
Wanita 1: Tu tandanya dia sendiri tak tau apa yang dia nak. Cuba hang tegaskan kat dia, tanya dia betul2.
Wanita 2: Dah tanya. Dia sendiri pun tak tau....
Di ketika itu, si wanita masih berharap agar si lelaki yang dimaksudkan itu berubah fikiran dan sedar bahawa kebahagiaan bukan terletak pada orang lain, tetapi pada diri mereka sendiri. Tapi segalanya tidak menjadi seperti yang diharapkan. Sebaliknya si wanita mula menyedari yang punca sebenar perpisahan adalah kerana wanita lain, bukan kerana halangan keluarga. Hati jadi remuk!
Satu waktu 2: Perbualan antara wanita dan lelaki, bekas pasangan kekasih.
Lelaki: Bila majlisnya?
Wanita: Lusa...
Lelaki: Pasaipa awak tak bagitau saya?
Wanita: Perlu ke saya bagi tau awak? Awak pun tak pernah nak bagi tau saya bila awak nak bertunang ke, bila awak nak kawen ke...
Lelaki: Ya la.... Saya tak bagi tau hari tu sebab tak confirm lagi. Ni, saya dengaq awak nak bertunang dari orang lain, orang lain tahu lebih dulu dari saya!
Hairankan.... Jika si lelaki sudah berpunya. Punya pula pilihan hati sendiri dan mendapat restu orang tua, kenapa pula harus meradang bila si wanita hendak membina bahagia sendiri?
Satu waktu 3: Perbualan antara lelaki dan wanita. Juga bekas pasangan kekasih.
Lelaki: Entah la awak... Bila dengan awak, saya rasa lain.
Wanita: Lain? Apa yang lain?
Lelaki: Tak tahu. Tapi bila dengan awak, saya selesa... saya rasa seronok. Itu sebab saya risau.
Wanita: Kenapa pula nak risau?
Lelaki: Ye la, perasaan bila dengan dia tak sama macam bila dengan awak. Kadang2 sampai saya rasa macam tak keluar pun tak apa. Saya takut nanti saya jemu dengan dia. Saya tak mau la sampai jadi tahap macam tu.
Wanita: Nape pula macam tu? Awak ni, cuba bagi tahu kat dia, apa yang awak tak berkenan, apa yang awak suka.... Banyakkan tegur dia. Jika dia tak tahu, bagitahu... Jangan la diam, lepas tu tak seronok, lepas tu jemu.
Haishh... sebenarnya dalam hati wanita penuh dengan kecewa akibat kecurangan si lelaki. Akan tetapi, masih juga boleh berbahasa indah. Cuba untuk memastikan kebahagiaan si lelaki tetap ada. Menjaga hati itu perlukah bila si dia pernah tumbuk lumat hati kita sampai jadi debu angin?
Satu waktu 4: Toik, toik... Bunyi SMS.
Lelaki: Emm.. saya tak tau la awak. Mula2 saya malu dengan awak. Takut orang kata. Tapi sekarang menyesal tak pertahankan awak. Entahlah awak, nak jaga hati tok sama. Saya pun tak tau betul ke tak.
Wanita: ...nak buat macam mana. Awak dah pilih dia. Mmg saya sedih bila awak tak tunaikan janji awak kat saya. Tapi saya takkan paksa untuk seseoarang yang tak pernah sudi sayang saya.
Lelaki: Saya tau saya tak tunaikan janji kat awak. Sbb tu saya rasa brsalah sangat dgn awak. Tak tau la awak, tak boleh lupakan awak. sekarang ni kesal sangat.
Wanita: Kita dah nak kawen. Tiada apa lagi yang perlu awak sesalkan. Semua orang suka dengan pilihan awak. Insyaallah awak bahagia...
Lelaki: Kalau saya dapat undur masa. Saya takkan buat kesilapan bodoh ni...
Wanita: Kalau saya dapat undur masa, saya takkan terima awak dalam hidup saya...
Sesal dahulu pendapatan, sesal kemudian, tiada berguna.... "bila rasa ini rasa awak, awak akan faham apa yang saya rasa"... hanya itu yang kerap si lelaki ulangi.... Katanya:
'Baru sekarang saya faham bagaimana rasanya...'
**Okay.... Apa kesimpulannya????
Tenung, renung, selidik, hitung, timbang...buatlah segala yang termampu sebelum membuat sesuatu keputusan. Masa yang berlalu takkan mampu kita undur kembali. Yang silap tetap silap, yang nyata tetap nyata. Takkan mampu kita mengubahnya....
yg pasti jodohmu bukan dengan c dia...
ReplyDelete